سینه سوخته!

این خانه کوچک
این سنگر
این معبر
این گودی در دل من
در ذهن تو
این رقص اعداد تکراری و خسته کننده صفر و یک
این جملات برهم تکیده شده پر از حرف
در کنج زمان
در پست های من
در نظرات تو
فریاد است
غوغاست...
صدای پرمحبت خدا را میشنوی؟
و حرف زدن آرام علی؟
و خوش زبانی دوستان!؟
... حرف هایتان را می شنوم
نگاه هایتان را دنبال میکنم
دست هایتان را میبوسم
اشک هایتان را پاک میکنم
و در آغوشم جایتان میدهم

لبخند بزنید!

من به جای شما گریه میکنم...

ـــ خدایا این خانه کوچک را بر من مبارک گردان

ـــ آمین